ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ των μοναστηριών ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ : Aρχείο

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2006

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ των μοναστηριών ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ των μοναστηριών ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ



Το φορολογικό σύστημα επί Ενετοκρατίας και την πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας δεν άφηνε μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης ατομικής ιδιοκτησίας. Βόλευε καλύτερα τους κατοίκους της περιοχής, η προσφορά εργασίας στα μοναστήρια και στα διάφορα μετόχια των μοναστηριών, αφού έτσι ελέγχονταν καλύτερα η απόδοση φόρων και αγγαρειών. Μετόχια του Βωσάκου ήταν οι Σίσες, οι Δαφνέδες και το Γαράζο (παρατηρούμε ότι τα χωριά Σίσες , Δαφνέδες και Γαράζο αναπτύχθηκαν σε πρώτη φάση γύρω από ναούς Κοιμήσεως της Θεοτόκου). Οι κάτοικοί τους ήταν εργάτες στα μετόχια. Ο Βώσακος ήταν επίσης "εξαρτημένος", κατά κάποιο τρόπο ή σε άμεση σχέση με τα υπόλοιπα μοναστήρια του Μυλοποτάμου δηλαδή τα μοναστήρια Χαλέπας, Δισκουρίου και Αττάλης και πολλές φορές συμπλήρωνε το ένα το άλλο. Αν θέλουμε να ερευνήσουμε την ιστορία των Σισών αλλά και των Δαφνέδων και του Γαράζου πρέπει να λάβουμε υπόψιν την ιστορία της μονής Βωσάκου αλλά και των υπόλοιπων μοναστηριών του Μυλοποτάμου. Τον τρόπο οργάνωσής τους, το φεουδαρχικό τους σύστημα, την οικονομική τους εξέλιξη και κατάσταση ανά περίοδο και τη συμμετοχή που είχαν στα διάφορα ιστορικά γεγονότα τους τελευταίους πέντε αιώνες. Μέχρι το 1870, σε περίπτωση που ο Βώσακος υπέφερε, υπέφεραν και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής. Μετά το 1870 οι μοναστηριακές περιουσίες ενοικιάζονται ή υφαρπάζονται οπότε αρχίζει η ανεξαρτητοποίηση των κατοίκων από τα μοναστήρια, η οικονομική τους αυτοτέλεια, ο αντίστοιχος μαρασμός των μοναστηριών και η ανανέωση της περιοχής με νέο ανθρώπινο δυναμικό. Παρακάτω παρουσιάζεται χρονολόγιο των μοναστηριών Μυλοποτάμου.


451 Επισκοπή Ελευθέρνης

535 Επισκοπή Αξού
1300(περίπου) Επισκοπή Αρίου στα Αγρίδια Μυλοποτάμου

12ο - 14ο αι. ιδρύεται η μονή Βωσάκου

1299 η Βενετία παραχωρεί «βενετική ευγένεια» στον γιό του Αλέξιου Καλλέργη, Γεώργιο. Στην πραγματικότητα συνεχίζουν οι Καλλέργηδες να είναι «ηγεμόνες-φεουδάρχες» του Μυλοπόταμου
1300(περίπου) Επισκοπή Αρίου στα Αγρίδια Μυλοποτάμου

1400-1600 τοιχογραφίες γυναικείας μονής Αγίας Μαρίνας πολύ κοντά στη μονή Χαλέπας

1195 χτίζεται ο πρώτος ναός Τιμίου Σταυρού στο Βώσακο

1538 πειρατική επίθεση Μπαρμπαρόσα στο Ρέθυμνο, καταστρέφει όλα τα παραθαλάσσια μοναστήρια

1555 αναφέρεται σε νοταριακό πληρεξούσιο η μονή Χαλέπας

1567 πειρατική επίθεση Ουλούτς Αλή

1571 πειρατική επίθεση Σουλτάν Σελήμ

1576 επίτροπος της μονής Χαλέπας ο Μανουήλ Γκρεκός

1600 οι καλόγριες της μονής Χαλέπας δεν αναγνωρίζουν τον πνευματικό που ορίζει η ηγουμένη Υπομονή και απευθύνονται για εξομολόγηση στον πρώην πνευματικό τους Ιωακείμ

1628 αναφέρεται σε νοταριακό έγγραφο η μονή Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, "του Αττάλη", δηλ. του Αγίου Ιωάννη στο Μπάλί.

1630 χτίζεται μεγάλο μοναστήρι στο Βώσακο (ως εγγύηση και συνέχιση των παραθαλάσσιων μοναστηριών στους πρόποδες του Κουλούκωνα : μονή Αγίων Πατέρων στα Καλά Χωράφια, μονή Αγίου Ιωάννη Σισών, Μονή Αγίου Φανουρίου Σισών)

1630 οι αρχαιότερες γραπτές μαρτυρίες για Βώσακο, αρχίζει η ακμή του μοναστηριού και ολοκληρώνεται η διάλυση Αγίων Πατέρων, Αγίου Ιωάννη Σισών και Αγίου Φανουρίου.

1630 αναφέρεται από τον Βασιλικάτα ο οικισμός Δισκούρι, πρόκειται για τη μονή Δισκουρίου.

1635 οικοδομείται η κεντρική πύλη της μονής Αγίου Ιωάννη Αττάλης (όπως διαπιστώνεται από την επιγραφή της πύλης), από τον ιερομόναχο Παχώμιο(πιστεύεται ότι είναι ο Παχώμιος Καφάτος από τη μονή Θεοτόκου Βατέ στο Μελισσοσουργάκι, γιατί την ίδια περίοδο ο Παχώμιος πραγματοποίησε επισκευαστικές εργασίες στην Παναγιά Βατέ στο Μελισσουργάκι).

1646 ολοκληρώνεται η κατάληψη του νομού Ρεθύμνης από τους Τούρκους με την κατάληψη και καταστροφή της μονής Αγίων Πατέρων

1646 - 1669 κατάκτηση Κρήτης από τους Τούρκους ο παραθαλάσσιος Μυλοπόταμος αποτελεί στρατηγικό σημείο για την κατάληψη του Ηρακλείου και αποτελεί χώρο πολεμικών επιχειρήσεων

1646 - 1669 οι καλόγριες της μονής Χαλέπας κατεσφάγησαν ή αναγκάστηκαν σε φυγή. Η Χαλέπα ερημώνει κατά την περίοδο της κατάκτησης. Οι εργασίες ανοικοδόμησης ολοκληρώνονται το 1673(χρονολογία του πυλώνα της μονής) από το μοναχό Ιερεμία Σγουρό, δηλαδή η μονή έχει μετατραπεί σε αντρική και γίνεται μετόχι της πιο κοντινής μονής, του Βωσάκου.

1669 πτώση Χάνδακος (Ηρακλείου)

1669 ηγουμενοσυμβούλιο του Βωσάκου ζητά απ' τον κατακτητή του Χάνδακος Φαζίλ Αχμέτ Πασά Κιοπρουλή προστασία και φορολογική απαλλαγή(τελικά η μονή ακολούθησε τις φορολογικές αποφάσεις που αποφασίστηκαν για όλα τα μοναστήρια)

1669 ολοκληρώνονται οι οικοδομικές εργασίες στη μονή. Η πύλη φέρει ημερομηνία ΑΧΞΘ δηλ. 1669

1673 ολοκληρώνεται η κρήνη που μεταφέρει νερό από 600 μέτρα μακριά. Έργο δύσκολο για εκείνη την εποχή και περιοχή. Η κρήνη φέρει ημερομηνία ΑΧΟΓ δηλ. 1673

1676 ανακήρυξη "μονής Βωσάκου και του μετοχιού Χαλέπας" σε σταυροπηγιακή από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Παρθένιο Δ'.

1692 αποκαθίστανται οι ζημιές που έχουν προκληθεί στη μονή Αττάλης από τους Τούρκους κατά την περίοδο

1646-1669(σύμφωνα με την επιγραφή της πύλης).

1740 ο Βώσακος και όλα τα σταυροπηγιακά μοναστήρια Κρήτης απώλεσαν τη σταυροπηγιακή τους ιδιότητα, προς ενίσχυσιν του νέου μητροπολίτη Κρήτης Γεράσιμου Λετίτζη(ήταν μητροπολίτης την περίοδο 1725-1756)1759 ολοκληρώνεται επί ηγουμένου Μάξιμου Βεργίτση η κατασκευή της περίτεχνης βρύσης της μονής Χαλέπας

1761 ολοκληρώνεται η κρήνη στο χώρο της μονής Αττάλης

1769 ο πατριάρχης Θεοδόσιος Β' εκδίδει νέο σιγίλιο σύμφωνα με το οποίο όλα τα σταυροπηγιακά μοναστήρια μετατρέπονταν σε ενοριακά.

1783 περίπου ανεξαρτητοποιείται η μονή Χαλέπας από το Βώσακο

1791 ο Πατριάρχης Νεόφυτος Ζ'(Πατριάρχης από το 1789-1794), ζητά από τον Μητροπολίτη Κρήτης Μάξιμο, να ερευνήσει τη διαμάχη μεταξύ των μονών Βωσάκου και Χαλέπας με τον Επίσκοπο Αυλοποτάμου Παρθένιο και να τον ενημερώσει σχετικά.

1791 ανανέωση σταυροπηγιακής αξίας της Χαλέπας, αφού πλέον δεν είναι μετόχι του Βωσάκου.

1791 ολοκληρώνεται κρήνη έξω από τη μονή Αττάλης, επί ηγουμένου Γεδεών

1798 ανανέωση σταυροπηγιακής αξίας μονής Βωσάκου από Γρηγόριο Ε' έπειτα από έντονες διαμάχες μεταξύ των μονών και του Επισκόπου Αυλοποτάμου Παρθένιου, που είχε την έδρα του στο Καστέλι Μυλοποτάμου.

1808 η μονή Δισκουρίου δέχτηκε επιδρομή Τούρκων που κατέστρεψαν το μοναστήρι και το ναό του Αγίου Γεωργίου.

1817 ο περιηγητής Ζίμπερ από τη Βοημία κατατάσσει τη μονή Χαλέπας στα μικρά μοναστήρια της περιοχής

1818 αναφέρεται η μονή Χαλέπας στη Χωρογραφία(άγνωστου συγγραφέα)

1821 πυρπόληση της μονής και της βιβλιοθήκης του Βωσάκου από τους Τούρκους

1821 εκτέλεση 17 ή 18 καλογέρων του Βωσάκου στη θέση Φιδαλώνια

1821 η μονή Χαλέπας έχει 70 καλόγερους και ηγούμενο το Νέστορα Κοκκινίδη(οπλαρχηγό κατά την Επανάσταση του 21)

1821 ο Ασίμ πασάς κατέστρεψε όλα τα κελιά της μονής Χαλέπας

1822 στρατοπεδεύει στη μονή Χαλέπας ο Χασάν πασάς, γαμπρός του αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή. Οι οπλαρχηγοί του Μυλοπόταμου του προξένησαν μεγάλες καταστροφές.

1823 σφαγή των καλογέρων Χαλέπας από τον Χασάν. Σώζονται μόνο τρεις, οι Νέστωρ Κοκκινίδης, Μάξιμος Βαρσαμής και Νεόφυτος Χαιρέτης.

1824 Επικηρύχθηκε ο Νέστωρ Κοκκινίδης. Ο Χασάν του χάρισε τη ζωή γιατί κατόρθωσε να εισχωρήσει νύχτα στη σκηνή του, χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς. Μέχρι το 1919 το όπλο του βρίσκονταν στο Βώσακο.

1824 πυρπόληση Σπηλαίου Μελιδονίου από Τούρκους (σε αυτό είχαν καταφύγει 370 άμαχοι και 30 οπλισμένοι)

1824 πυρπολείται από τους Τούρκους η μονή Δισκουρίου. Μένει ακατοίκητη μέχρι το 1830. Το 1866 μας πληροφορεί ο Πετροπουλάκης από τη Μάνη που έχει έρθει να πολεμήσει στο πλευρό των Κρητικών, ότι το μεγαλύτερο μέρος της μονής Δισκουρίου ήταν ερειπωμένο.

1825 αναλαμβάνει ηγούμενος της μονής Χαλέπας ο Νέστωρ Κοκκινίδης

1830 άμαχοι συγκεντρώνονται στον όρμο του Μπαλί με σκοπό να διαφύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα. Τούρκικα πλοία βομβάρδισαν τους καταυλισμούς των προσφύγων σκοτώνοντας πολλά γυναικόπαιδα.

1830 ολοκληρώνεται το τέμπλο του Αγίου Γεωργίου, της μονής Δισκουρίου

1832 εκλέγεται Επίσκοπος Αυλοποτάμου ο Καλλίνικος Νικολετάκης, αφιέρωσε την περίφημη εικόνα του Αγίου Γεωργίου, στο Δισκούρι. Πάνω σ' αυτή ορκίζονται οι βοσκοί και αρνούνται ζωοκλοπές που τους προσάπτουν.

1830-1840 ανοικοδομείται η μονή Χαλέπας υπό την επίβλεψη του Νέστορα Κοκκινίδη.

1834 φιλοξενείται στο μετόχι του Βωσάκου Γαράζο ο Άγγλος περιηγητής Ρόμπερτ Πάσλεϋ από τον επιστάτη του μετοχιού Μελέτιο Βαρδιάμπαση

1842 ηγούμενος στη μονή Βωσάκου ο Μελέτιος Βαρδιάμπασης

1843 υπογράφεται "συνυποσχετικό" σύμφωνα με το οποίο οι μονές της περιοχής πρέπει να συνεισφέρουν στη δημιουργία σχολείων στα γύρω χωριά. Έτσι η μονή Αρκαδίου πρέπει να προσφέρει ετησίως 2000 γρόσια, η μονή Πρεβέλης 1000, η μονή Αρσανίου 1200, η μονή Ρουστίκων 350, η μονή Βωσάκου 400, και η μονή Χαλέπας 300(η συνεισφορά καθορίζεται βάσει των εσόδων που παρουσιάστηκαν)1850 ανανέωση σταυροπηγιακής αξίας της μονής Χαλέπας με σιγίλιο από τον Πατριάρχη Άνθιμο Δ' .

1856 μεγάλος σεισμός στην Κρήτη, ιδιαίτερα αισθητός στο Μυλοπόταμο, τεράστιες καταστροφές στο Ηράκλειο και σε όλη την Κρήτη.

1856 μετά από 30 χρόνια ηγουμενίας από το Νέστορα Κοκκινίδη, την ηγουμενία της Χαλέπας αναλαμβάνει ο ιερέας Γεώργιος Στρατήγης γνωστότερος με το μοναστικό του όνομα Γεράσιμος(που ήταν έγγαμος σε χηρεία). Ο Γεράσιμος κατηγορούσε τον πρώην ηγούμενο Νέστορα και κακοδιαχείρηση και εύνοια της οικογένειάς του, δηλαδή ότι μοίραζε τα χρήματα της μονής στην οικογένειά του. Πάντως επί Γεώργιου Στρατήγη άρχισε η εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της μονής για να μπορέσουν να εξοφληθούν χρέη1858 συστήνονται σε όλη την Κρήτη οι Δημογεροντίες. Είχαν σκοπό την ίδρυση σχολείων σε όλη την Κρήτη.

1861 πεθαίνει ο ηγούμενος της μονής Χαλέπας Νέστωρ Κοκκινίδης

1866-1869 Κρητική Επανάσταση

1866 - 1869 οι επαναστατικές επιτροπές Μυλοποτάμου, Μαλεβιζίου, Τεμένους και Μεσσαράς χρησιμοποιούν ως αρχηγείο, στρατόπεδο και ορμητήριο τη μονή Δισκουρίου. Οι οπλαρχηγοί του Μυλοποτάμου χρησιμοποιούν τη μονή Δισκουρίου ως αποθήκη πυρομαχικών και τροφίμων. Το μοναστήρι διαθέτει και πρόχειρο ιατρείο.

1866 - 1869 ο όρμος του Μπαλί γίνεται βασικό σημείο εισόδου εθελοντών από την Ελλάδα και βασικό σημείο διαφυδής αμάχων προς την Ελλάδα.

1867 Στην Κρήτη έρχεται ο Ομέρ Πασάς ο "Αττίλας της Κρήτης".

1866 ηγούμενος της μονής Βωσάκου ο Μελχισεδέκ Βαρδιάμπασης

1866 φιλοξενείται στη μονή Βωσάκου ο συνταγματάρχης Πάνος Κορωνιάς με εθελοντές (απεσταλμένους της Ελλάδα). Ο Πάνος Κορωνιάς είχε το γενικό πρόσταγμα των επιχειρήσεων στο Ρέθυμνο

1866 φιλοξενείται στη μονή Χαλέπας ο πρωτοκαπετάνιος της δυτικής Κρήτης Χατζή Μιχάλης Γιάνναρης, όπου και έτυχε θερμής υποδοχής.

1866 η μάχη της Τυλίσσου. Η Τύλισσος ήταν μετόχι της μονής Χαλέπας.

1866 οι Τούρκοι βομβαρδίζουν το Αρκάδι(9 Νοεμβρίου) με τη μπουρμπάδα κουτσαχείλα(μεγάλο πυροβόλο). Με την εισβολή των Τούρκων οι εγκλεισμένοι ανατινάσσουν την πυριτιδαποθήκη

1866 συλλαμβάνεται στο Αρκάδι ο ηγούμενος Χαλέπας Γεράσιμος Στρατήγης κρατώντας το όπλο, του Νέστορα Κοκκινίδη. Ο Μουσταφά πασάς τον απελευθέρωσε ζητώντας του να γυρίσει στο Μυλοπόταμο και να συστήσει στους χριστιανούς να σταματήσουν την επανάσταση.

1866 οι Τούρκοι λεηλατούν τη μονή Αττάλης ( από επιστολή του Γ. Καλοκαιρινού, προξενικού πράκτορα της Ελλάδος στο Ρέθυμνο, προς τον πρόξενο της Ελλάδας στα Χανιά Ν. Σακόπουλο: "μανθάνομεν ότι προ τινών ημερών Οθωμανοί τακτικοί και άτακτοι εγύμνωσαν ολοτελώς το μοναστήρι του Βαλή βεβηλώσαντες και τους ιερούς ναούς αυτού": μνημεία Ελληνικής ιστορίας - Πρεβελάκη,Μπεκιάρη )

1867 λίγο μετά τα γεγονότα του Αρκαδίου πραγματοποιείται συνάντηση των οπλαρχηγών της Κρήτης στη Χαλέπα. Συναντήθηκαν ο Κόρακας, ο Κορωναίος, οΠετροπουλάκης, ο Ντεντιδάκης, ο Ρωμανός, ο Σκουλάς και άλλοι. Αποφασίζουν να χτυπήσουν τον Ρεσίτ Πασά όταν αυτός θα περνούσε από το Μυλοπόταμο.

1867 φιλοξενούνται στη μονή Βωσάκου Μανιάτες εθελοντές

1867 πυρπόληση μονών Βωσάκου και Χαλέπας από Ρεσίτ Πασά, ως αντίδραση στην αντίσταση των οπλαρχηγών.

1867 πολεμική ανταπόκριση του Άγγλου δημοσιογράφου Ιλαρίωνα Σκίννερ, όπου περιγράφει την τραγική κατάσταση της μονής Χαλέπας το 1867, μετά την πυρπόλησή της. Μέσα στο χώρο της όμως ήταν συγκεντρωμένοι πρόσφυγες από όλες τις γύρω περιοχές (Νυν δε τα πάντα εισί καταστροφή και δυστυχία.Τα λείψανα του παρελθόντος και τα δεινοπαθήματα του ενεστώτος αναμίξ παραδόξως πως είναι τύπος όλης της Κρήτης).

1867 πολεμική ανταπόκριση του Άγγλου δημοσιογράφου Ιλαρίωνα Σκίννερ από τη μονή Δσκουρίου. Τον εντυπωσιάζουν τα ερείπια από την επανάσταση του 1821 και ο στρατός και οι άμαχοι που συνέρεαν στη μονή.

1867 ο αρχηγός του Ανατολικού Μυλοποτάμου εκδιώκει πρόσφυγες από το Μαλεβίζι όταν αυτοί έφτασαν στη Χαλέπα

1868 βομβαρδισμός συγκεντρωμένων αμάχων στο Μπαλί από τούρκικο πλοίο ( το Μπαλί ήταν σημείο εξόδου αμάχων προς την ελεύθερη Ελλάδα. Τα μοναστήρια Βωσάκου και Αττάλης συντηρούσαν με τρόφιμα τους αμάχους)

1868 10 τάγματα Τουρκικού στρατού ξεκινάνε από το Ρέθυμνο με σκοπό να οχυρώσουν τους όρμους του Μυλοποτάμου, του Φόδελε και της Αγίας Πελαγίας χτίζοντας πύργους. Ο Τουρκικός στρατός προκάλεσε ανυπολόγιστες καταστροφές στην περιοχή(ιστορία Κριάρη)

1869 πυρπολείται ξανά ηΔισκουρίου.

1871 συντάσσεται ο "Διοργανισμός των εν Κρήτη μονών". Σκοπός του η οικονομική ενίσχυση της εκπαίδευσης στην Κρήτη από τη διαχείριση της μοναστηριακής περιουσίας.

1871 Συμφωνία Δημογεροντιών Ρεθύμνης με Μελχισεδέκ. Η συμφωνία προέβλεπε υπαγωγή της βωσακικής περιουσίας στη Δημογεροντία και ενοικίασή της για τέσσερα χρόνια.

1871 επιλέγεται επιστάτης της μονής Χαλέπας ο ηγούμενος του Αγίου Παντελεήμονα Φόδελε, Νεόφυτος Πεδιώτης. Ο διορισμός του Γεράσιμου Στρατήγη, ήταν αντίθετος με διάταξη του διοργανισμού, σύμφωνα με την οποία "δε συμφέρει ηγούμενος να έχει παιδιά"

1873 η μονή Χαλέπας αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα. Βρίσκεται σε πλήρη ανέχεια.

1874 επιστάτης της Χαλέπας ο Μελχισεδέκ Βαρδιάμπασης γιατί η μονή Χαλέπας απείχε μεγάλη απόσταση από τη μονή Αγίου Παντελεήμονα Φόδελε και έτσι ο Νεόφυτος Πεδιώτης δεν μπορούσε μα ελέγξει τα δρώμενα στη Χαλέπα

1874 συνάντηση Μελχισεδέκ με τον πατριαρχικό Έξαρχο Επίσκοπο Κώου Γερμανό. Λέγεται ότι ο Γερμανός επηρέασε το Μελχισεδέκ στη σύνταξη επιστολής προς Πατριάρχη Ιωακείμ Β'

1874 Αποστολή επιστολής Μελχισεδέκ προς Οικουμενικό Πατριάρχη Ιωακείμ Β', αντιδρώντας στο σύστημα των Δημογεροντιών. Αντίδραση Δημογεροντιών.

1874 η Χαλέπα με τρεις μοναχούς(Παρθένιο, Άνθιμο και Μάξιμο) γίνεται μετόχι του Βωσάκου

1874 μετά το θάνατο του ηγουμένου Αττάλης Μελέτιου Καρτερή, γίνεται ηγούμενος της μονής Αττάλης ο Γεράσιμος Πικράκης , θρύλος του αγώνα κατά των Τούρκων την περίοδο 1866-1869

1875 Συνοδική απόφαση υπέρ Μελχισεδέκ, για επιστροφή περιουσίας στη μονή. Σκάνδαλο στην Κρήτη. Αντίδραση Δημογεροντιών. Υποχώρηση Πατριάρχη. Η Δημογεροντία εξακολούθησε να διαχειρίζεται τις περιουσίες Βωσάκου και Χαλέπας.

1875 Πατριαρχικό Επιτίμιο εναντίον όσων κλέβουν περιουσίες, εργαλεία και ζώα από τις μονές Βωσάκου και Χαλέπας.

1878 ο Μελχισεδέκ εκλέγεται πληρεξούσιος της Επανάστασης στο Μυλοπόταμο.

1881 στη μονή Χαλέπας μένουν τρεις μοναχοί( Παρθένιος, Άνθιμος και Μάξιμος) και οκτώ κοσμικοί, ενοικιαστές της περιουσίας Χαλέπας.Δεν μπορούσε δηλαδή να εκλέξει ηγούμενο.

1881 στη μονή Δισκουρίου μένουν τρεις μοναχοί και τέσσερις κοσμικοί.

1881 η μονή Αττάλης έχει δύο μοναχούς και εννέα κοσμικούς, ενοικιαστές των μοναστηριακών κτημάτων.

1885 ηγούμενος Χαλέπας αναλαμβάνει ο Ιάκωβος Πλουμής, ο οποίος ήταν μοναχός του Βωσάκου. Είχε σπουδάσει Θεολογία στην Αθήνα και είχε τραυματιστεί κατά την επανάσταση του 1866. Στην επανάσταση του 1897 οργάνωσε δική του επαναστατική ομάδα στην οποία συμμετείχαν και τέσσερις μοναχοί της Χαλέπας και διέθεσε όλα τα εισοδήματα της μονής από το μετόχι της Τυλίσσου στην επανάσταση.

1890-1897 έχει αποκατασταθεί μερικώς η μονή Δισκουρίου

1897 σκοτώνεται ο μοναχός του Βωσάκου Γαβριήλ Κλάδος κατά την επανάσταση του 1896-1897

1885 η μονή Βωσάκου ανοικοδομείται εκ βάθρων

1900 η μονή Βωσάκου κρίνεται διαλυτή

1900 η μονή Χαλέπας κρίθηκε διαλυτή

1900 η μονή Δισκουρίου κρίνεται διαλυταία

1900 η μονή Αττάλης κρίνεται διαλυτή

1901 ο ηγούμενος της μονής Χαλέπας Αγαθάγγελος παραπέμπεται από τον επίσκοπο Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Διονύσιο Καστρινογιαννάκη σε συνοδικό δικαστήριο.

1935 η μονή Βωσάκου κρίνεται διατηρητέα

1935 η μονή Χαλέπας κρίνεται μόνιμη

1935 η μονή Δισκουρίου προσαρτάται στη μονή Χαλέπας

1935 η μονή Αττάλης κρίνεται διαλυτέα

1945 η μονή Αττάλης ερημώνει

1950 η μονή Χαλέπας ερημώνεται

1955 η μονή Βωσάκου διαλύεται

1982 εγκαθίσταται στη μονή Αττάλης ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Συριανός, με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Τίτου. Πολύ γρήγορα προχώρησε η αναστήλωση της μονής.
1998 η μονή Βωσάκου επαναλειτούργησε. Ξεκίνησαν εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες από την 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, με χρηματοδότηση κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

1990 πεθαίνει ο Καλλίνικος Βάμβουκας, ο οποίος ασκούσε τα καθήκοντα του ηγουμένου της μονής Χαλέπας διαμένοντας στη μονή Δισκουρίου.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ εκτενής δουλειά,μπράβο!

Ανώνυμος είπε...

Δείτε όλα τα μοναστήρια της Κρήτης και την θέση τους στον χάρτη:

Ανώνυμος είπε...

It’s funny to find out just how many different sites the internet has on this matter.


thanxx
scholarships for moms

Ανώνυμος είπε...

Very detailed info. I am very happy to I found this entry..

thanxx

Ανώνυμος είπε...

it was very interesting to read. I want to quote your post in my blog. It can? And you have an account on Twitter?



calendario 2011

Ανώνυμος είπε...

You mention such a great things here and it is always pleassure to read. Hope to hear more and learn from you.