Το Επιτίμιο του 1875 : Aρχείο

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2006

Το Επιτίμιο του 1875

Το Επιτίμιο του 1875

Ο ηγούμενος της μονής Βωσάκου και επιστάτης της μονής Χαλέπας Μελχισεδέκ (Βαρδιάμπασης), δεν συμπάθησε ποτέ το σύστημα της Δημογεροντίας. Δεν μπορούσε να ανεχθεί "την περιουσία του" να την χειρίζονται πρώην εργάτες του και "ξένοι" οι οποίοι είχαν ενοικιάσει τα "χωράφια του", δηλαδή τα χωράφια του μοναστηριού . Τα οικονομικά της μονής Βωσάκου και Χαλέπας βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση εξαιτίας των συνεχών επαναστάσεων, αφού λάμβαναν μέρος σ' αυτές συνεχώς και μάλιστα πρωτοστατούσαν. Τ ο αρνητικό κλίμα επέτειναν οι κλοπές και οι διαρπαγές των προϊόντων, των ζώων και των χωραφιών από τους κατοίκους των γύρω χωριών και μετοχιών. Γεγονότα που αποτελούσαν ανασταλτικούς παράγοντες ανάπτυξης των μοναστηριών. Η Δημογεροντία είχε ενοικιάσει μεγάλο τμήμα χωραφιών (απ' τα οποία είχε ήδη εισπράξει περίπου 20.000 γρόσια), έκανε όμως "τα στραβά μάτια" ή "παρακινούσε" υφαρπαγή χωραφιών, εργαλείων, ζώων και προϊόντων από το Μοναστήρι. Οι Δημογεροντίες θεωρούσαν ότι η υπαγωγή χωραφιών στη δικαιοδοσία των μοναστηριών αποτελούσε ανασταλτικό παράγοντα της οικονομίας του τόπου και των Κρητικών, οι οποίοι έπρεπε να περάσουν στη φάση της ατομικής ιδιοκτησίας και της ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας. Κάθε πολιτική που παρεμπόδιζε αυτές τις προοπτικές θεωρούνταν αντεθνικές και αντιπατριωτικές. Έτσι ο Μελχισεδέκ απευθύνθηκε στο Πατριαρχείο για άλλη μια φορά, ζητώντας έκδοση επιτιμίου, επιτίμιο είναι συνδυασμός επίπληξης και μη ονομαστικού αφορισμού, αφού δεν είναι γνωστοί οι δράστες των κλοπών ή μάλλον όλοι εκείνη την περίοδο "έκλεβαν" αφού το πολιτικό κλίμα το επέτρεπε και το ευνοούσε. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Β', αντέδρασε αμέσως στην αίτηση και εξέδωσε Επιτίμιο που απευθύνεται στον Επίσκοπο Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, στους κληρικούς , στουςΔημογέροντες αλλά πάνω απ' όλα στους χριστιανούς κατοίκους της περιοχής.

Το Επιτίμιο του 1875 : « ….Οι οσιώτατοι πατέρες των αυτόθι κειμένων ιερών ημετέρων Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μοναστηρίων Βώσακος και Χαλέπα ανήγγειλαν ημίν ότι ανευλαβείς τινές και φιλάδικοι υπεξαιρούσιν αιγοπρόβατα εκ των ποιμνίων και διάφορα γεωργικά εργαλεία, γυμνούσι μελίσσια, παραχαράττουσι τα όρια γαιών και αγρών αυτών. Και πολυειδείς άλλας ζημίας επιφέρουσιν προς βλάβην αυτών καιρίαν. Εφ’ ω και εζητήσαντο το παρόν ημέτερον Εκκλησιαστικόν φρικτόν επιτίμιον κατά των ανευλαβών τούτων και προς εξάλειψιν των επιζημίων ταις ιεραίς μονές τολμημάτων. Τούτου χάριν γράφοντες ει ούτως αποφαινόμεθα συνοδικώς μετά των περί ημάς ιερωτάτων Αρχιερέων και υπερτίμων, των εν Αγίω Πνεύματι αγαπητών ημών αδελφών και συλλειτουργών, ίνα όσοι των χριστιανών ετόλμησαν , ή τολμήσωσιν τυχόν του λοιπού χείρα άρπαγα και ιερόσυλον βαλείν επί των μοναστηριακών ποιμνίων και μελισσίων και των γεωργικών εργαλείων και λοιπών πραγμάτων των ιερών μονών Βόσακος και Χαλέπα, ή τα όρια των γαιών αυτών μετακινήσας επί ιδία μεν ωφέλεια, βλάβη δε και ζημία των ιερών περί ων ο λόγος σκηνωμάτων, αυτοί δε ως φιλάδικοι, πλεονέκται και ιερόσυλοι έτι και εκ των χριστιανών οίδασι τους τολμήσαντας του λοιπού τοιαύτην αδικίαν επενεγκείν προς αυτά, και μη μαρτυρήσωσι αυτούς όπου δει δια την κατά χώρον των αλλοτρίων δικαίων αποκατάστασιν, αλλά χαριζόμενοι, ή φιλοπροσωπούντες ή άλλως πως διτιθέμενοι σιωπήσωσιν, ως επίσης και ούτοι συνευθυνόμενοι και της αληθείας και του δικαίου αντίμαχοι, ομού αφωρισμένοι υπάρχωσι παρά Θεού Κυρίου Παντοκράτορος και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και μετά θάνατον άλυτοι, η οργή του Θεού είη επί τας κεφαλάς αυτών και προκοπήν μήποτε ίδοιεν, έχοντες και πάντων των απ’ αιώνος αγίων και των τριακοσίων δέκα και οκτώ θεοφόρων της εκκλησίας Πατέρων των εν τη Νικαία και των λοιπών πανσέπτων Οικουμενικών Συνόδων, εάν μη ποιήσωσιν ως γράφομεν. ΑΩΟΕ (1875) εν μηνί Ιουλίω Ινδικτιώνος Γης . Υπογράφουν ο Κυζίκου Νικόδημος, ο Χαλκηδόνος Καλλίνικος, ο Σερρών Νεόφυτος, ο Βελεγράδων Άνθιμος, ο Γρεββενών Κύριλλος, ο Βυζύης Αμβρόσιος, ο Κώου Γερμανός»
[Πατριαρχικόν Επιτίμιον…..Ν. Παπαδογιαννάκη] .

Δεν υπάρχουν σχόλια: